Illas de plástico

Illas de plástico

Todo o plástico que hai abandonado no planeta serviría para formar un novo continente. Pero, de momento, xa formou varias illas xigantes polos mares de todo o globo. Non é unha metáfora. Trátase de grandes acumulacións de lixo plástico que quedan atrapadas en vórtices mariños, creados polas correntes. Detectáronse xa sete destas illas, de tamaño variable.

Os residuos que as forman consisten desde botellas de refresco ata microplásticos, formando unha sopa de lixo no mar que non sempre se limita á superficie, pois baixo ela sospéitase que pode haber tamén, xa no fondo mariño, unha gran cantidade de residuos.

Un dos principais problemas ecolóxicos destas illas de plástico é que se fusionan co plancto, os microorganismos esenciais para a vida nos océanos e orixe da cadea alimenticia. Os peixes aliméntanse destas partículas plásticas e estes, á súa vez, acaban na nosa cociña. Moitos outros animais mariños engolen tamén os residuos de maior tamaño.

1. Illa plástica do Mar dos Sargazos

É a máis recentemente descuberta, na década pasada. Foi achada neste mar situado no Atlántico Norte por unha expedición de Greenpeace para explorar a outra gran acumulación de residuos que hai no Atlántico. Puideron acharse todo tipo de residuos facilmente reconocibles: botellas de champú, aparellos de pesca, colectores ríxidos, bolsas e moitos outros. En 2018 sóubose que o seu tamaño é moito maior do esperado e podería ter unha extensión como tres veces Francia, segundo un estudo da entidade Ocean Cleanup.

2. Illa plástica do Ártico

Descuberta en 2013, no Mar de Barents, preto do Círculo Polar Ártico. É a illa de plástico máis pequena do sete achadas ata agora, pero así e todo contén 300.000 millóns de pezas plásticas flotantes. Dita 'illa' tóxica inclúe o 3% de todo o lixo plástico da Terra, segundo un estudo de Science Advances.
Os restos proveñen de Europa e da costa este de América do Norte, e desprázanse ao longo das correntes oceánicas ata o norte de Noruega.oceánicas ata o norte de Noruega.

3. Illa plástica do Océano Índico

Aínda que a súa existencia expúxose como hipótese desde 1988, confirmouse oficialmente a súa existencia en 2010. Esta illa ten unha extensión variable, posto que combina áreas con menos densidade de residuos con outras zonas máis compactas. En todo caso, presenta unha densidade media de 10.000 residuos por quilómetro cadrado. O seu diámetro pode superar os 3.000 quilómetros.

Contén un nivel elevado de plásticos pelágicos, lodos químicos e outros refugallos ; principalmente partículas que son invisibles a primeira ollada.Ten unha densidade estimada de 10.000 residuos por quilómetro cadrado.

4. Illa plástica do Atlántico Sur

Esténdese sobre máis dun millón de quilómetros cadrados e móvese a través da corrente do Atlántico Sur, situada entre Sudamérica e o sur de África. Non hai moita información sobre ela e non adoita ser interceptada polas rutas comerciais. Estímase que pode conter 860 toneladas de material.

5. Illa plástica do Atlántico Norte

Descuberta en 1972, estímase que ten unha superficie duns 4 millóns de quilómetros cadrados. Con todo, é famosa pola súa alta densidade de residuos: ata 200.000 por quilómetro cadrado. Está impulsada pola corrente do Atlántico Norte e ten unha lonxitude de centos de quilómetros.

6. Illa plástica do Pacífico Sur

Sitúase fronte ás costas de Chile e Perú, e é oito veces máis grande que Italia. Ten unha superficie duns 2,6 millóns de quilómetros cadrados e principalmente contén microfragmentos de materiais plásticos que foron erosionados co paso do tempo e polos axentes atmosféricos.

7. Gran Illa Plástica do Pacífico

Está situada entre California e o arquipélago hawaiano. Móvese seguindo a corrente oceánica do vórtice subtropical do Pacífico Norte. Ten máis de 60 anos de antigüidade e é a illa de plástico máis grande do mundo. O seu tamaño é inmenso, aínda que aínda pouco definido: estímase que pode ocupar entre 700.000 Km2 e 10 millóns de quilómetros cadrados. Ocuparía, por tanto, case o mesmo que a Península Ibérica no mellor dos casos ou de Estados Unidos no peor. A súa superficie real depende do criterio de densidade de residuos que se utilice. Móvese seguindo a corrente oceánica do Pacífico Norte.

A concentración máxima alcanza o millón de residuos por quilómetro cadrado, un total de lixo que oscila entre 3 e 100 millóns de toneladas. Segundo o Programa das Nacións Unidas para o Medio Ambiente (PNUMA), a illa de refugallos do Pacífico está a crecer dunha forma moi rápida (alimentada por unha tonelada de refugallos ao día), ata o punto de que pronto poderá verse mesmo desde o espazo. Os fondos mariños existentes baixo esta illa de plástico tamén podería estar cuberto de refugallos submarinos. Recentemente, as investigacións descubriron que ao redor do 70% dos refugallos mariños afúndense no fondo do océano, polo que só unha pequena parte flotaría.

5 de abril. Día mundial da auga sen lixo

O “Vortex Plastico” é unha gran concentración de refugallos plásticos formada polas correntes e localizada no xiro oceánico do Pacífico Norte. O que fose unha lenda hai uns anos, xa alcanzou o tamaño de Francia e Alemaña xuntas, converténdose nunha realidade tan indiscutible como alarmante.

Proxecto Kaisei é unha iniciativa de limpeza oceánica que ten como fin concienciar sobre a existencia de refugallos mariños e o seu impacto sobre o medio ambiente e buscar solucións dirixidas á súa prevención e limpeza. Realizaron dúas expedicións e estudos científicos, que permitiron saber moito máis acerca dos seus efectos devastadores do vortex plástico tanto sobre a vida mariña como a propia saúde humana.

“Estamos a alimentar continuamente os océanos con lixo, da que estes nos devolven unha parte depositándoa nas praias ou a través do peixe que consumimos”, explica Doug Woodring, co-fundador de Proxecto Kaisei. Nos nosos océanos, o plástico e outros refugallos, ademais de provocar a deterioración do “corazón azul” do planeta, matan a todo tipo de vida mariña. Ademais de quedar atrapados na maraña de lixo, a miúdo confúndeno con alimento, incorporando os tóxicos á súa alimentación, o cal deriva na súa introdución na cadea alimenticia humana.

“O Vortex Plástico é só o punto do iceberg. A orixe do problema reside en gran parte no elevado consumo de materiais plásticos e nas malas prácticas na xestión de residuos” explica Annie Longsworth, responsable global de Sustentabilidade de Cohn & Wolfe

Proxecto Kaisei está a analizar as tecnoloxías existentes para descubrir se os refugallos acumulados poden ser purificados e procesados para convertelos en combustible e quere realizar unha nova expedición durante 2011, para o que está a recadar fondos.

“Aínda queda moito traballo por diante e a necesidade de concienciar ao mundo enteiro é imperante”, engade Annie Longsworth. A recadación de fondos é un punto esencial. Estes proxectos lógranse financiar coa axuda de doantes particulares, fundacións e patrocinios por parte de firmas comprometidas coa prevención, redución e limpeza do refugallo mariño. “Sen elas, o Proxecto Vortex non sería viable, nin a posibilidade de vencer ao Vortex Plástico unha realidade”.

Proxecto Kaisei recibiu o recoñecemento do Programa Ambiental de Nacións Unidas (United Nations Environmental Programme-UNEP), logrou un nomeamento no certame Google Earth Hero e, en setembro de 2010, recibiu honras do ex presidente americano Bill Clinton e a súa organización “Clinton Global Initiative”.

Novidades

Mudando os tejuelos para a migración a KOHA

Lendo aos máis cativos

Clube de lectura 03/04

Mateo explica afundimento do vapor Santa Isabel na illa de Sálvora (1921)

Mateo 3ºC. Maqueta do vapor Santa Isabel

Afundimentos galegos. Mateo 3ºC

O Titanic galego. Mateo 3ºC

El Titanic y el ajedrez

El Titanic y el Ajedrez: Sumergido en un Movimiento Fatal

Piensa en el Titanic, esa colosal construcción de hierro y sueños, como si estuviera en una partida de ajedrez contra el mismísimo universo. La noche en que se hundió fue como si el futuro le diera jaque mate. Pero, ¿qué lecciones de vida podemos extraer de esta amarga experiencia, utilizando el ajedrez como nuestra lente?

El Titanic nos recuerda que, incluso cuando creemos tener todo bajo control, siempre debemos estar preparados para lo inesperado. Es como esa tranquila partida de ajedrez que cambia drásticamente porque tu oponente ejecuta un movimiento que no habías anticipado, alterando radicalmente el curso del juego. Aquí es donde comienza la verdadera prueba. No se trata únicamente de cómo reaccionas, sino de cómo adaptas tu estrategia a partir de ese instante. No queremos terminar como aquel que, derrotado en una partida, expresa: "la tenía ganada", porque al fin y al cabo, haber llevado la ventaja no significa nada una vez que hemos perdido.

Esta historia también nos enseña sobre la humildad. En el ajedrez, al igual que en la vida, reconocer tus propias limitaciones es fundamental. No importa cuán invencible te sientas, tu grado académico, tu posición laboral o tu estatus de poder, siempre hay algo que aprender y espacio para crecer. El Titanic, con toda su grandiosidad, nos mostró de la forma más cruda que ni la obra de ingeniería más avanzada puede competir contra las fuerzas de la naturaleza.

Así que, cuando juegues tu próxima partida, ya sea en el tablero o en la vida, recuerda al Titanic. Deja que te sirva de recordatorio para jugar con precaución, estar siempre listo para pivotar y adaptarte y, sobre todo, hacerlo con una dosis de humildad. Porque, al final del día, la vida, al igual que el ajedrez, está llena de movimientos inesperados. Lo importante es cómo navegamos a través de ellos.

Lucas González Sequeiros 3ºB. Resumo da película “Morgan, la orca valiente”

Manualidade: O peixe paiaso, o meu peixe favorito

Calceta

Continuamos coa nosa aprendizaxe-servizo desde a biblio:

Xornal marítimo Ian

Xornal marítimo. Iria